Μας ήρθε λοιπόν και η Καθαρή Δευτέρα.. Και γυρνώντας πίσω στον χρόνο θυμάμαι όταν ήμουν πιτσιρικάς πως μαζευόμασταν τα παιδιά της γειτονιάς (και όχι μόνο) στου Καστανάκου εδω λίγο παραπέρα για να υψώσουμε τον πολύχρομο χαρταετό μας όσο ποιο ψήλά μπορούσαμε..
Και αν φυσούσε το αεράκι όλα καλά διαφορετικά μας έτρωγε το πέρα δώθε ..
Θυμάμαι τον "ανταγωνισμό" για τον ποιο ωραιο χαρταετό,μάλιστα δέναμε πίσω στην ουρά και ξυραφάκια Astor για τυχόν εναέριες μονομαχίες..
Τον πρώτο μου χαρταετό μας τον είχε φτιάξει ο πατέρας μου και τον κρατούσαμε και για την άλλη χρονιά και πάει λέγοντας,για όσο θα άντεχε..
Με καλάμι απ τον ποταμό Ευρώτα η το πρόχωμα,με νερό και αλέυρι αντί για κόλα, με εφημερίδες η χαρτί και πάνω απο όλα με πολύ μεράκι δημιουργούσαμε!!!
Τα ζύγια το κυριότερο για έναν καλό χαρταετό,είχε και τα σκουλαρίκια του και την ουρά του..
Τι να πρωτοθυμηθώ...
Το μόνο που σκέφτομαι αυτήν την στιγμή είναι πόσο αλλάζουν όλα..
Ο αετός σήμερα εξελίχθηκε και αυτός όπως όλα και όλοι.. Απέκτησε γυαλιστερό σώμα απο νάυλον λεπτά ξύλα κομμένα σε κάποιο ξυλουργείο,τέλειες συμμετρίες,πολλές φορές με στάμπα την αγαπημένη ομάδα η κάποιον παιδικό ήρωα..
Έτσι είναι όμως,ο κόσμος αλλάζει και δεν θα πω εγώ αν είναι καλό η κακό...
Εγώ έχω στο μυαλό μου μέσα τις μνήμες μου.... αλλά πόσο θα ήθελα να έχω τον παλιό εκείνο χαρταετό στον τοίχο του σπιτιού μου να μου θυμίζει καθημερινά τα παιδικά χρόνια που άφησα πίσω στον χρόνο...
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΕΛΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 18/03/2013 Ν. ΤΑΜΒΑΚΟΛΟΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου