ΘΥΜΑΜΑΙ... ΑΡΧΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 80 ΣΤΟ ΕΛΟΣ

Κάπου στις αρχές τις δεκαετίας του 80 σε άλλες εποχές που στην περιοχή μας δεν υπήρχαν οικονομικοί μετανάστες, τότε λοιπόν θυμάμαι ότι ήρθαν οι 2 πρώτοι ξένοι στο χωριό μας.. Ήταν 2 γερμανοί νέα παιδιά τότε κοντά στα 20.. Εγκαταστάθηκαν σε ένα πολύ παλιό σπίτι σχεδόν ετοιμόρροπο, ήταν απέναντι από το δικό μου..

Θυμάμαι ότι πάντα ήταν ευγενικοί και μιλούσαν σε όλους.. Ο Γκουτερ και ο Γιοχαν αν και δεν θυμάμαι πολύ καλά το δεύτερο όνομα.. Πέρασαν τόσα πολλά χρόνια μα τόσα πολλά..

Ο Γκουτερ πέρασε όλη του την ζωή εδώ στο Έλος Λακωνίας.. Έζησε… Αυτός η η σκιά του..

Τα τελευταία 15 χρόνια ηταν απλά μια μεταφερομένη φιγούρα στα στενά και στους δρόμους του χωριού τις περισσότερες φορές παραμιλώντας μόνος του και μάλλον έχοντας παραισθήσεις από το αλκοόλ την πείνα , το κρύο η την ζέστη..

Για όσους εχει τύχει να έρθουν στο Έλος καλοκαίρια σίγουρα θα είχαν δει τον Γκουτερ να σκουπίζει γύρω απ την πλατειά κάθε μέρα..

Τα τελευταία χρόνια τα πέρασε μένοντας στο παλιό εργοστάσιο του χωριού..

Εκεί όπου και βρέθηκε χθες κοιμισμένος στον αιώνιο ύπνο που σίγουρα είναι και η λύτρωση του..

Ο θεός να τον αναπαύσει..

Πάντα μου έκανε τρομερή εντύπωση που ήρθε ένας άνθρωπος από τόσο μακριά, νέος , και που πέρασε και έσβησε εδώ σε ένα μέρος όπου δεν γεννήθηκε ούτε μεγάλωσε αλλά έζησε.. Έζησε κάτω από άθλιες συνθήκες, μόνος χωρίς κανέναν στην ζωή.. Ένας άνθρωπος πέρασε από αυτήν την ζωή χωρίς ποτέ να έχει κανέναν , μα κανέναν..

Είναι τρομακτικό..