ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΑλέξη !Ένας χρόνος τώρα κλείνει,
που στην αιωνιότητα πέρασες,
η μνήμη σου,μας έχει μείνει,
τη νιότη κρασί ιστορίας κέρασες.
Οι ιδέες θάνατο δεν γνωρίζουν,
με τη ζωη πάντα συνοδοιπορούν,
σαν τα δέντρα στο καιρό τους ανθίζουν,
και το άρωμα τους παντού σκορπούν.
Αλέξη! Η νιότη δεν θα σε ξεχάσει,
στη μνήμη της θα περνάς,
και η σημερινή όταν γεράσει,
την άλλη θα συναντάς.
(Στράτος Γεωργούλης)
Καλά, εσείς του Έλους λακωνίας τόσο αγαπάτε την "ποίηση" που να τη μο΄'υνετε με αυτήν την ευαισθησία των αναγνωστών σας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο θέλετε να έχει βγάλει ο τόπος σας έναν ποιητή που όποιον γράφει λογοτεχνικές ασυναρτησίες τον υιοθετείτε έτσι άκριτα;
Τώρα αρχίζω να εξηγώ γιατί προβάλλετε τον "ποιητή" (μπρ...και σε εισαγωγικά ακόμα ρίγη μου προκαλεί ο συνδυασμός ποίησης-Γεωργούλη.....)Γεωργούλη-θα είναι σημαίνον πολιτικό στέλεχος και έχετε συμφέρον να το κάνετε. Τι σας φταίμε όμως εμείςς Και τι σας φταίει το καημένο το παιδάκι ο Αλέξης να μαυρίζετε, έστω και με μουτζούρες που στο πρώτο φύσημα του αγέρα θα φύγουν, τη μνημούλα του;
Προς Θεού-περιορίστε το έλος στον τόπο σας. Κα;ι δεν ξέρω, μπορεί να είσαστε οι καλλίτεροι, όμως από λογοτεχνία (μπρ...πάλι ανατριχιάζω...) παίρνετε μείον 173.