Ο Γάλλος επιστήμονας, ο οποίος είχε διακριθεί για την έρευνά του στο γενετικό έλεγχο των ενζύμων, στους γενετικούς μηχανισμούς των μικροοργανισμών (βακτηρίων και ιών) και γενικότερα στη μοριακή βιολογία, υπήρξε μέλος του «Τάγματος της Απελευθέρωσης», που περιλαμβάνει όσους επιτέλεσαν ηρωικές πράξεις για την απελευθέρωση της Γαλλίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχε γεννηθεί στο Νανσί το 1920 και άρχισε να σπουδάζει ιατρική στο Παρίσι, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1940 λόγω του ξεσπάσματος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κατατάχθηκε στις Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις, αρχικά στο Λονδίνο και μετά στην Αφρική. Τραυματίστηκε σοβαρά κατά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία το 1944, παραμένοντας στο νοσοκομείο επί 7 συναπτούς μήνες.
Μετά την ανάρρωσή του, ολοκλήρωσε τις ιατρικές σπουδές του - στρεφόμενος τελικά στη βιολογία - αποκτώντας ένα δεύτερο διδακτορικό το 1954 από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάστηκε υπό τον Αντρέ Λβοφ στο Ινστιτούτο Παστέρ, όπου το 1960 έγινε επικεφαλής του τμήματος γενετικής του κυττάρου, ενώ μεταξύ 1982-1988 διετέλεσε πρόεδρος του ινστιτούτου. Από το 1964 υπήρξε καθηγητής στο Κολέγιο της Γαλλίας, όπου δημιουργήθηκε έδρα γενετικής του κυττάρου για τον ίδιο. Υπήρξε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας από το 1996, καθώς και των Ακαδημιών άλλων χωρών. Η κηδεία του θα τελεστεί με μεγάλες τιμές την Τετάρτη στο στρατιωτικό μνημείο των Απομάχων («Λεζ Ενβαλίντ»), στο κέντρο του Παρισιού, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Στα Ελληνικά έχουν μεταφραστεί τα βιβλία του «Η λογική του ζώντος: Μια ιστορία της κληρονομικότητας», «Το παιγνίδι της εξέλιξης», «Σμιλεύοντας το εσώτερο άγαλμα» και «Το ποντίκι, η μύγα και ο άνθρωπος».
Πηγή: ΑΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου