alma libre

7 Δεκέμβρη 2014

Νότια του Αστερίου και της Γλυκόβρυσης εδώ στην Λακωνία.

Στην Λίμνη (βιβάρι).

#LakeVivari #Laconia #Greece #Nature

Κυανή Ακτή. Μακρινή ματιά στον χιονισμένο Πάρνωνα (Γενάρης 2015)

23 Νοεμβρίου 2016

Καλησπέρα σας από το Έλος Λακωνίας. Λίγο μετά τις 9 το βράδυ, και βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν μεταβούμε στον τελευταίο μήνα αυτής της χρονιάς..
Περνά γρήγορα ο χρόνος.
Σαν χθες μου φαίνεται ο Γενάρης του(2015). Συγκεκριμένα στις 5 Ιανουαρίου 2015.
΄Βρέθηκα στην Κυανή Ακτή(ως συνήθως) και συγκεκριμένα περπάτησα έως την Νέα Κοίτη(εκβολές Ευρώτα).Αυτήν την φορά δεν περπάτησα στο κύμα, αλλά πίσω κάτω από τα πανέμορφα πεύκα.
Σε κάποιο ξέφωτο ψηλά στους αμμόλοφους σταμάτησα για να ανασάνω τον κρύο αέρα που ερχόταν από τον χιονισμένο Πάρνωνα. 
Τι ωραία ήταν... σκέφτομαι αυτήν την στιγμή,καθισμένος μπροστά από τον υπολογιστή μου..
Θα σας μεταφέρω σε εκείνη την ημέρα με μια φωτογραφία. Θα είναι απλά μια φωτογραφία..
Θα λείπει η υπέροχη αίσθηση του παγωμένου αλλά καθαρού αέρα στα ρουθούνια.Θα λείπει η ζωντάνια των ματιών που μπροστά τους υπάρχουν πεύκα,θάλασσα, αμμόλοφοι, κίτρινο,γκρι,καφέ,χρυσαφί και αμέτρητες άλλες αποχρώσεις..
Υπέροχο θέαμα,σε μια καταπληκτική περιοχή.
Ο χιονισμένος Πάρνωνας.. Και το Βλαχιώτη Λακωνίας αποκάτω..

Καλό μας βράδυ.

Τέλος φθινοπώρου στο μυστηριώδες Άκρο Ταίναρον.Υπέροχη Μάνη.Υπέροχη Λακωνία

Κυριακή 13 Νοέμβρη και μια επίσκεψη ακόμη στην Μέσα Μάνη.
Για ακόμη μια φορά σε γνωστά εδάφη. 
Φεύγοντας απ το Έλος και αφήνοντας τον κάμπο του Ευρώτα με κατεύθυνση προς το Γύθειο και τερματισμό εκεί που τελειώνει ο δρόμος. Στο Άκρο Ταίναρον

Ψηλά ο ήλιος με φορεσιά τα διάσπαρτα βαμβακένια σύννεφα,και αεράκι βορινό.
Περνώντας την Σκάλα την  Αρεόπολη και τον Πύργο Δυρού και τα τόσα ακόμη επιβλητικά χωριά και οικισμούς της Ανατολικής Μάνης.
Το τοπίο πανέμορφο ,μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο άνεμος δυναμώνει, σταματώ για να θαυμάσω από μακριά τον Γερολιμένα και λίγο παραπέρα την Βάθεια.
Συνεχίζω και βλέπω το Μαρμάρι και την παραλία του σε χειμωνιάτικο σχεδόν φόντο από ψηλά.Στην διχάλα από δρόμους παρακάτω αφήνω το Πόρτο Κάγιο για την επιστροφή, και επιλέγω τον αρχικό προορισμό μου το Ταίναρο.
Λίγα μέτρα πριν φτάσω σταματώ να φωτογραφίσω το αγαπημένο μου σημείο που αυτήν την εποχή μοιάζει ψεύτικο απ την τόση ομορφιά.

Πλέον βρίσκομαι στο τέρμα.Περνώ το ταβερνάκι και λίγα μέτρα παρακάτω αφήνω το αυτοκίνητο.
Από αυτό το σημείο η συνέχεια περπατώντας.
Βρίσκομαι σε έναν ιερό τόπο γεμάτο μύθους και ιστορία. Η ενέργεια που εισπράττει ο επισκέπτης είναι μοναδική. Χάνεις την αίσθηση του σήμερα,έχεις μεταφερθεί πίσω στον χρόνο.

Μπροστά μου το εκκλησάκι του Ασωμάτου το οποίο λένε ότι έχει οικοδομηθεί  από υλικά που έμειναν από τον Ναό του Ποσειδώνα όπου ήταν λίγο παραδίπλα. Εκεί ήταν οι πύλες του Άδη, ''η πόρτα'' που χώριζε τους δυο κόσμους; 
Ακόμη ήταν  Υπνομαντείο ,Νεκρομαντείο,Ψυχοπομπείο.
Κατεβαίνοντας δεξιά ακολουθούμε ένα μονοπάτι (εύκολο) και σε 20 περίπου λεπτά βρισκόμαστε στον Φάρο του Ταινάρου. Μια μικρή και εύκολη διαδρομή που αξίζει να κάνει κάποιος.

Στην διαδρομή θα συναντήσουμε και το ''Άστρο της Αριάς'' έτσι αποκαλείτε το ψηφιδωτό διακοσμητικό που σώζεται από δάπεδο οικίας της Ελληνιστικορωμαικής εποχής 1ου αιώνα μ.χ
Στην διαδρομή προς τον Φάρο αυτήν την εποχή θα γεμίσουν ομορφιά τα μάτια μας,τα κυκλάμινα, το άσπρο των βράχων, το βαθύ μπλέ της θάλασσας,τα τιτιβίσματα των πουλιών...

Και δεκάδες πλοία πάνε και έρχονται μπροστά στα μάτια μας.
Αφού καθίσαμε αρκετή ώρα στον Φάρο του Ταινάρου(Κατασκευασμένος το 1822 από Γάλλους δεσπόζει με τον τετράγωνο πύργο του και τις μαρμάρινες πλάκες) φωτογραφίζοντας το τοπίο η ώρα πέρασε χωρίς να φανεί ίχνος ανθρώπινης ύπαρξης.

Ήθελε 2 ώρες μέχρι να αρχίσει να πέφτει το σούρουπο, πήρα το μονοπάτι για την επιστροφή.
Όμως δεν θα άφηνα την ευκαιρία να βουτήξω στα κρυστάλλινα,δροσερά νερά του Ταινάρου.
Και ήταν υπέροχο το κολύμπι εκεί, αυτήν την εποχή (μέσα Νοέμβρη 2016)

Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω, (λες και φοβόντουσαν  ψυχές να πλησιάσουν μην τις ρουφήξει η τρύπα και περάσουν την πύλη για τον άλλο κόσμο.)
Όταν παίρνω τον δρόμο της επιστροφής, πάντα σκέφτομαι την επόμενη φορά που θα βρεθώ ξανά εδώ... Στο Ακρωτήριο Ταίναρο η Κάβο Ματαπάς. Τόσο πολύ μου αρέσει εδώ..
Για όσους θέλουν να νιώσουν την μαγεία του τοπίου..
Για όσους θέλουν να καταλάβουν πως ταξιδεύει η ματιά και η σκέψη,ελεύθερα,ανεμπόδιστα...
Και για όσους ζητούν στιγμές απόδρασης, και απόλαυσης, οπτικής και ψυχικής.
Η απάντηση είναι εκεί... Στο Άκρο Ταίναρον. Κατά προτίμηση τέλος φθινοπώρου η χειμώνα(με καλές καιρικές συνθήκες βέβαια)..
© Νίκος Ταμβακολόγος

Έλος Λακωνίας 28 Οκτωβρίου 2008

Όπως κάθε χρόνο,έτσι και φέτος, αυτήν την ημέρα θα αναρτήσω το Βίντεο από την πλατεία του Έλους εδώ στην Λακωνία. Ήταν από τις τελευταίες φορές που ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος,μπροστά από το άγαλμα του άγνωστου στρατιώτη. Μετά το σχολείο έκλεισε (όπως τα περισσότερα στα χωριά μας)
28 Οκτωβρίου και 25 Μαρτίου ήταν οι μέρες που αυτή η πλατεία γέμιζε μπλε και άσπρο και πολλές πολλές παιδικές φωνές.......   Κάποτε.

Χρόνια πολλά από το Έλος Λακωνίας

Περπατώντας στην καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς ΒΙΝΤΕΟ

Οκτώβρης 2016

Ξεκινώντας από την Άνω πόλη και την Αγιά Σοφία,,θαυμάζοντας την θέα από ψηλά..

Και έπειτα περιπλάνηση στα στενά σοκάκια στην καρδιά της Καστοπολιτείας.

Όποια εποχή και αν επιλέξετε να βρεθείτε θα ζήσετε μοναδικές στιγμές ομορφιάς,θαυμασμού

και ηρεμίας.. 

Το φθινοπωρινό σούρουπο προς βράδυ όταν τα φαναράκια ανάψουν στα πετρόχτιστα δρομάκια 

της Καστροπολιτείας θα σας δώσουν την αίσθηση ότι έχετε μεταφερθεί σε μιαν άλλη εποχή..

Το βίντεο αυτό είναι "τραβηγμένο" πριν το μεσημέρι όχι με πάρα πολύ καλές συνθήκες,(κόντρα ήλιος,ριπές δυνατού ανέμου)..

Παρόλα αυτά θα σας δώσει μια γεύση 8 λεπτών από την πανέμορφη Μονεμβάσιά ..

Για όσους δεν την έχετε επισκεφθεί,νομίζω πως είναι καιρός να το βάλετε στο μυαλό σας σιγά σιγά, και έτσι να βρεθείτε εδώ στην Νότια Λακωνία και στην όμορφη Μονεμβασιά..

Το μπλε ξεθωριασμένο παραθύρι , Γούβες Λακωνίας

Γούβες Λακωνίας , 10/10/2016

Πλησιάζω.... και στέκομαι... Κλείνω τα μάτια και "μεταφέρομαι" χρόνια πριν. Ο τοίχος δεν φορά την λήθη, το μπλε παραθύρι ανοίγει και ένα χαμόγελο μισό,αλλά τόσο αληθινό, διακρίνεται στο γεμάτο ρυτίδες πρόσωπό της..Καθώς το αεράκι σαν αερικό παίζει με την γκρίζα πλεξούδα των μαλλιών της..

Θυμάμαι :21/06/2008 Έλος και Αστέρι Λακωνίας ξεχασμένα από τον ΟΤΕ

Απόψε θυμήθηκα την δεύτερη (πρώτη στην ουσία) ανάρτησή μου στο blog. Ήταν στα μέσα του 2008. Αυτό που θα περιγράψω ήταν και η αιτία τότε να φτιάξω το tamvakologos.blogspot.com

Από τον Νοέμβρη του 2007 καθημερινά ήμουν μέσα στον ΟΤΕ της Σκάλας και "πάλευα" ζαλίζοντας τους για να περάσει και το Έλος σε ADSL εποχή (γρήγορο ιντερνετ).Κάθε εβδομάδα στον ΟΤΕ της Σπάρτης και συνεχόμενες επιστολές και email στα κεντρικά του ΟΤΕ στην Αθήνα. Η PSTN τηλεφωνική γραμμή μου σερνόταν.. Σκέφτηκα..Θα φτιάξω ένα μπλογκ για το χωριό μου θα το ονομάσω φυσικά Έλος Λακωνίας και θα ανεβάσω την επιστολή εκεί για να δουν ότι "κράζω" την αδιαφορία τους διαδικτυακά.(εδώ γελάω) τι χαζή σκέψη,σιγά μην ασχολιόταν ο ΟΤΕ με ένα ιστολόγιο..

Τους έστειλα και το λινκ για να το δουν.. 3 μέρες μετά πήγα για ακόμη μια φορά στην Σπάρτη για να απαιτήσω ( εδώ ξαναγελάω), και μου απάντησαν ότι σε 1,5 χρόνο μπορεί να γίνει..Έφυγα απογοητευμένος και νευριασμένος.. Λίγες μέρες μετά με ειδοποίησαν από τον ΟΤΕ της Σκάλας(είχα πολύ καλές σχέσεις με τους υπαλλήλους αφού κάθε μέρα εκεί μέσα ήμουν χαχαχα) Με ειδοποίησαν για να μου δώσουν το μόντεμ, Ναι κι όμως παρότι στην Σπάρτη μου είπαν ότι σε 1,5 χρόνο και βλέπουμε, τις επόμενες μέρες έγινε το "θαύμα". Μπήκα στο γραφείο και με ένα τεράστιο χαμόγελο η Κυρία .... μου λέει: Πάρε αυτήν την σακούλα, είναι το πρώτο μόντεμ για το Έλος και είναι δικό σου..Τι χαρά και αυτή,λες και είχα κερδίσει το τζόκερ. Ε τις επόμενες μέρες έτρεχα από σπίτι σε σπίτι για να συνδέω μόντεμ συγγενών ,φίλων, και συχωριανών.. Μιας και είχα βάλει αρκετούς να κάνουν αίτηση.. Κάπως έτσι φτιάχτηκε λοιπόν αυτό το blog. Στην πορεία των χρόνων ανέβαζα πολύ άσχετη σαβούρα αναμεταδίδοντας τα νέα άλλων σελίδων, κάποιες άλλες στιγμές το παράτησα. Και κάποια στιγμή αποφάσισα να δείξω αποκλειστικά το Έλος Λακωνίας, την Κυανή ακτή , τον Ευρώτα και την γύρω περιοχή μέσα από τα δικά μου μάτια και μεταφέροντας τις σκέψεις μου σε αυτό το ιστολόγιο.Και έτσι σε λίγους μήνες θα φτάσουμε τα 10 χρόνια... Παρέα.

*********************************************************************

Η τότε Ανάρτηση

Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΙΧΕ ΣΤΑΛΕΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΤΟΥ ΟΤΕ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΙΣ 11-11-2007.. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΧΡΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ..ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΟΤΕ ΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ (ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΗΣΗ ΤΟΥ ΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ) ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΟΤΕ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ... Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΛΟΥΣ..

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

ΚΟΡΟΪΔΙΑ , ΚΟΡΟΪΔΙΑ , ΚΟΡΟΪΔΙΑ….. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ..

Κύριοι του ΟΤΕ μα καλά δεν έχετε καταλάβει ότι πρέπει να ρίχνετε τα μάτια σας παντού? ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΥΡΙΟΙ….

Χάνετε το παιχνίδι, καθημερινά όλο και περισσότερο, όλο και ποιο πολύ…

Οι άλλες εταιρίες σαν τρωκτικά έχουν αρχίσει και σας κατασπαράζουν και δεν θα τελειώσει αυτό έως ότου δεν αφήσουν ούτε μπουκιά..

Ε μα πια, πόσο υπομονή μπορεί να κάνει κάποιος, και η υπομονή έχει τα όρια της..

Την πρώτη επιστολή την είχα στείλει πριν αρκετούς μήνες δίχως να θυμάμαι πια, μπορεί και χρόνο..

Ζω στην Λακωνία και συγκεκριμένα στο ΕΛΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ αν κρατάτε κάποιο

Ο Φάρος (Νήσος Κρανάη, Γύθειο Λακωνίας)

Γύθειο Λακωνίας, Greece 22/09/2016 ***Βίντεο***

Εδώ και χρόνια επιβλητικός, στέλνει το σήμα του ως εκεί που "πιάνει" η ματιά.

Αγέρωχα , μοναχικά ... Μοναδικά !

Έρημη η νήσος Κρανάη αυτό το απόγευμα, τι ωραία(σκέφτηκα)..

Μόνο εγώ και o Φάρος, άλλωστε για αυτόν είχα έρθει..

Επιτέλους θα μπορέσω να τον δω με τα "δικά μου μάτια" χωρίς καμιά ύπαρξη ζωής τριγύρω ... κοντά.

Λευκό ταξίδι

Έλος Λακωνίας 21/09/2016

Λευκό ταξίδι, πάνω στον δικό μας ουρανό.

Πρωινό καφεδάκι με φόντο την πλατεία

Πρωινό καφεδάκι κάτω απ την Μουριά,στην θειά Βασιλική. 

Με φόντο την πλατεία και τα υπόλοιπα μαγαζιά μας.

Σεπτέμβρης,καλό φθινόπωρο από το Έλος και το Δέλτα του Ευρώτα

19:31 μμ  Νέα Κοίτη - Στο του Δέλτα του Ευρώτα

1 Σεπτέμβρη 2016

Ήμουν ακόμη μέσα στην θάλασσα ενώ άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες ψιχάλες..
Ωχ η κάμερα σκέφτηκα..
Ήταν έξω ακουμπισμένη στην άμμο και πάνω στο τρίποδο..
Βγήκα την μάζεψα,αφού πρώτα πάλεψα λιγάκι με τα κυματάκια που άφριζαν λες και κάποιου του χύθηκε το μπουκάλι με το υγρό πιατών..Χαζή σκέψη..Σκέφτηκα.
Και αφού προστάτεψα την κάμερα, σιγά μην έφευγα..
Δεν θα έχανα με τίποτα την μοναδικότητα της στιγμής στο τοπίο..
Σε λίγο η σιγανή βροχή έγινε σιγανότερη.. Λίγες ψιχάλες 
Βρήκα την ευκαιρία να τραβήξω ότι έβλεπα. 
Φεύγοντας...

Καλό φθινόπωρο σε όλους μας..
Από το Έλος, το μικρό, το χωριό το αγαπημένο εδώ στην Λακωνία..
Και από την πανέμορφη περιοχή στο Δέλτα του Ευρώτα.. 

Κυανή Ακτή, Το αραχνοΰφαντο

Μάρτης 2016  Κυανή Ακτή - Παλιοπότας ,Έλος Λακωνίας

Και ξαφνικά φύσηξε δροσιά..

Το πράσινο τοπίο λικνίστηκε σε ακανόνιστο ρυθμό.

Το όμορφο, το αραχνοΰφαντο... το τόσο εύθραυστο,

πέταξε γύρω μου..

Μαγευτική αιώρηση σε έναν ''χρόνο'' που ''πάγωσε''.

Η ευχαρίστηση , ένα κρυφό χαμόγελο και μια βαθιά ανάσα 

για την ομορφιά της στιγμής εκείνου του Μαρτίου.

Έτσι απλά.

Φλούδα Ροδάκινο

ΖΩΗ.. Ταξιδιώτες σε ένα γρήγορο τρένο,με πολλές στάσεις και άγνωστο προορισμό(και τερματισμό).Ζώντας απλά καταφέρνουμε να μην χανόμαστε στις στάσεις.Κάθε φορά...κάθε νέα μέρα πρέπει να λέμε σε εμάς.. ΖΩΗ ..Ζωή απλή. Υπάρχουν στιγμές,στάσεις,που θα νιώσουμε την Ζωή μας απλή και όμορφη.
Νοέμβρης του 2015 στην Νέα Κοίτη στο Έλος Λακωνίας,στο χωριό μου..
Μια στάση για λίγες τέτοιες στιγμές,και..
Όπως κατάπιε η θάλασσα αυτήν την εικόνα,έτσι ακριβώς φυλακίστηκε και στο μυαλό μου...απλά και ευχάριστα.
Οι πέτρες λαμπύριζαν στην άμμο καθώς ο ήλιος έτρεχε να κρυφτεί..Κάποιος πέταξε μια φλούδα από ροδάκινο και σκέπασε τον ουρανό στο βάθος και έδωσε τροφή στα μάτια μου..
Ζωή Απλή= Σκέψεις απλές,''αληθινά φανταστικές''..
Καλό ξημέρωμα.

Κοκκινιά Λακωνίας. Η ομορφιά μιας στιγμής

Αρχές Απρίλη λίγο μετά τις 19:15 μμ. 

Το φως έφευγε,το σκοτάδι πλησίαζε.

Περιοχή Κοκκινιάς,στο βάθος ο Ταΰγετος.

Αυτή η εικόνα με έκανε να σταματήσω.

(Δύσκολο να αποτυπωθεί η τόση ομορφιά)

Αδύνατον να μεταφερθεί η ευχαρίστηση από εκείνο το συναίσθημα.

Ουράνιο τόξο

2 Ιουλίου 2016  19:45 μμ
Μετά από λίγες ψιχάλες...στο παραθύρι προς την Ανατολή.Αν αφαιρέσουμε τα τόσα καλώδια που μας περικυκλώνουν,μένουν μονάχα οι πορτοκαλιές, τα χρώματα και τα σπίτια του χωριού.
Και η "βρεγμένη" μυρωδιά της Γης.

Καλοκαίρι στην Κυανή Ακτή

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Καλημέρα (η καλησπέρα) ανάλογα με το από που μας διαβάζεται..
Άντε και τον φάγαμε τον Ιούνιο και οδεύουμε προς την καρδιά του καλοκαιριού.
Τελείωσαν και τα σχολεία,ξεκούραση για παιδιά και γονείς και φυσικά αρχίζουν και τα  μπάνια(για όσους δεν είχαν ήδη αρχίσει νωρίτερα).

ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 08:38pm

 Καλό καλοκαίρι να ευχηθώ σε όλους μας,και το σύνθημα αυτού 

του καλοκαιριού ας είναι ΒΡΙΣΚΩ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ (δίπλα μπορεί ο καθένας να "κολλήσει"....με την οικογένειά μου,τους φίλους μου η απλά τον εαυτό μου)

Σημασία έχει να ζούμε στιγμές που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα..
Θα ξαναγράψω (και φέτος) ότι είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε δίπλα μας παραλία..
Και τι παραλία, ατελείωτη,υπέροχη, και μοναδικής ομορφιάς (όσο και αν σε κάποιους ακούγεται κάπως) ΊΣΩΣ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ.
Οπότε, εφόσον είμαστε τόσο τυχεροί θα είναι καλό να φερόμαστε ανάλογα σε αυτήν την παραλία..

KYANH AKTH 17 IOYNIOY 09:04pm

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην αφήνουμε τα σκουπίδια μας στην άμμο της και να σεβαστούμε τις χελώνες που βγαίνουν κάθε χρόνο αυτήν την εποχή..
Και έχουν βγει πολλές και παντού(τόσες όσες δεν φαντάζεστε).
Λίγες μέρες πριν δεν πρόλαβα τον σκύλο ενός ζευγαριού που έσκαψε την φωλιά και έφαγε τα αυγά..
Οπότε λίγο προσοχή δεν βλάπτει..
Οι φωλιές είναι παντού και απροστάτευτες δυστυχώς ..
Επίσης σταματήστε να παίρνεται άμμο, να κόβεται δέντρα η φυτά (ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ) Οι άνθρωποι έχουμε τα περισσότερα όπως και πλεονεξία.Μην καταστρέφουμε τον πλανήτη που μας φιλοξενεί.. Αυτά.... Και
 Να ενημερώσουμε ότι..
Το κέντρο (αναψυκτήριο) εδώ και δυο μέρες ξεκίνησε την λειτουργία του για φέτος.

KYANH AKTH 11 IOYNIOY 20:55mm

Γιατί τα απογεύματα εκεί είναι μοναδικής ομορφιάς..κάθε εποχή.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...
         Και εμείς θα τα λέμε μέσα από τις δυο σελίδες, το ΕΛΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ,όπως και μέσα από την σελίδα ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ όποτε έχουμε την διάθεση,και τον χρόνο..
Φυσικά και μέσα από facebook και Youtube
Τέλος πολλά χαιρετίσματα σε όλους τους Ελοσίτες και γενικότερα τους Λάκωνες του εξωτερικού που μου δείχνουν την αγάπη τους μέσω email, η μηνυμάτων που μεταφέρονται μέσω τρίτων..
Από την πάνω γειτονιά Νίκος Τ.

Καλό Καλοκαίρι (looking for a little winter ;)

Καλησπέρα σας από Νότια, καλησπέρα σας από το Έλος Λακωνίας.

Φωτογραφία - περιοχή : Λίμνη Βιβάρι Νότια Λακωνία(Νοέμβρης 2015)

Καιρό έχουμε να τα πούμε μέσα από εδώ.
Καλοκαίριασε και να σου ο ζεστός καιρός,μαζί και τα μπανάκια.
Και τα τραπέζια με τις καρέκλες ξαναστήθηκαν στις αυλές (η στα μπαλκόνια).
Ωραίο είναι το καλοκαίρι,έλα μου όμως που εμένα φέτος για κάποιο λόγο μου λείπουν οι μέρες του φθινοπώρου και του χειμώνα.
Είναι τα χρώματα; Είναι ποιο ενδιαφέρον οι εξορμήσεις; Είναι το γεγονός ότι το φθινόπωρο και τον χειμώνα που μας πέρασε συνέχισα το κολύμπι στην Κυανή Ακτή την παραλία μας;
Αν εξαιρέσουμε λοιπόν το κρύο (που φέτος δεν είχε πολύ) Ο χειμώνας πιστεύω είναι παρεξηγημένη εποχή.
Είναι υπέροχα από Οκτώβρη έως και αρχές Μάρτη στην περιοχή μας και γενικότερα σε όλη την Λακωνία.
Ιδανική περίοδος για εξορμήσεις..Τα τοπία "αγριεύουν" και αλλάζουν χρώματα..
Όμως τι σας (και μου) λέω τώρα ε; 
Άντε καλό και ήρεμο καλοκαίρι να έχουμε.
Ας είναι ένα ξένοιαστο καλοκαίρι(όσο βέβαια μας το επιτρέπουν)
Λίγο πριν μας αφήσει η Τρίτη 7/6/2016 να ευχηθώ καλό ξημέρωμα. Και φυσικά θα τα ξαναπούμε...

Τα πανιά άνοιξαν,το ταξίδι ξεκινά. #monemvasia

Μεσημέριασε και οι πρώτες σταγόνες της βροχής άρχισαν να πέφτουν..
Η καστροπολιτεία αλλάζει χρώματα,αλλάζει ομορφιά.
Τα πανιά άνοιξαν ,το ταξίδι ξεκινά..
Απομακρύνεται..

Και κάπου παραδίπλα μια άψυχη...ψυχή δεν μπορεί να νιώσει τις σταγόνες της βροχής.
Ούτε να δει το άσπρο των πανιών και την ζωντάνια της στιγμής..

Ο Φάρος στην Άκρη . The Lighthouse Maleas(Cape Maleas)

Τον τελευταίο χρόνο μου είχε ''καρφωθεί'' η ιδέα να περπατήσω μέχρι τον φάρο του Καβομαλιά.
Για όσους θελήσουν να τον επισκεφτούν θα αναφέρω την δική μου εμπειρία (πάντα για κάποιους αρχάριους σε αυτά σαν εμένα)..
Βέβαια καλό θα είναι να πάτε με κάποιον ορειβατικό σύλλογο μιας και θα υπάρχει έμπειρη παρέα που θα σας καθοδηγεί σωστά.
Εγώ βρέθηκα στην Νεάπολη Λακωνίας για κάποια άλλη μου υποχρέωση και αφού το είχα στο μυαλό μου, είπα.. ας το κάνω..
ΛΑΘΟΣ.. Η ώρα είχε πάει 11:00 το μεσημέρι, είχε αρκετή ζέστη και είχα μαζί και την ανιψιά μου 14 ετών.Ήταν λάθος γιατί όταν θες να κάνεις αυτήν την διαδρομή θα πρέπει να έχεις ετοιμαστεί αποκλειστικά και μόνο για αυτό...
Φεύγοντας από την Νεάπολη ανεβήκαμε το βουνό περνώντας από το χωριό Λάχι και αρχίσαμε να το κατεβαίνουνε από την άλλη πλευρά ώσπου από ψηλά είδαμε το υπέροχο χωριό Βελανίδια..
Κατεβήκαμε στην παραλία και ακολουθήσαμε έναν χωματόδρομο (πάντα με το αυτοκίνητο) για λίγο διάστημα. Σε κάποιο σημείο αφήσαμε το αυτοκίνητο και συνεχίσαμε με τα πόδια,αφού πρώτα φορτωθήκαμε σακίδια με νερό ,ρούχα ,φωτογραφικές (πάντα υπάρχουν στο αυτοκίνητο)
Κάποιο χιλιόμετρο παρακάτω συναντήσαμε το εκκλησάκι του Άγιου Μύρωνα όπου και από εκεί ξεκινούσε το μονοπάτι για τον Φάρο του Μαλέα.
Σε αυτό το σημείο να επιστήσω την προσοχή μιας και μετά από λίγο μπορεί να υπάρξει μπέρδεμα(σύγχυση) με την σήμανση και τα μονοπάτια.
Σε αυτό το σημείο είναι πολύ μπερδεμένο,υπάρχει κάποια σήμανση με κόκκινους κύκλους πάνω σε πέτρες όμως υπάρχουν παρακλάδια του μονοπατιού που σε μπερδεύουν. Στην επιστροφή στο ίδιο σημείο αντιμετωπίσαμε  πρόβλημα στο να ανέβουμε..
Τελικά καταφέραμε και βγάλαμε άκρη και ανεβήκαμε..
Ένας κύριος που είχε το κοπάδι με τα  ζώα του εκεί (όταν ανεβήκαμε) μας είπε πως έχει κατέβει αμέτρητες φορές για να ανεβάσει πάνω κόσμο που έχει χάσει το μονοπάτι και δεν μπορεί να ανέβει. 
Και μην ξεχνάμε ότι μαζί μου είχα ένα κορίτσι 14 ετών,που είχε κουραστεί αλλά και εξαντληθεί από την ζέστη. Η γνώμη μου είναι πως η διαδρομή δεν είναι για μικρά παιδιά γιατί από την μέση της διαδρομής και μέχρι τον φάρο το μονοπάτι είναι κυριολεκτικά στην κόψη του γκρεμού.
Είναι επικίνδυνο μιας και έχει μεγάλες και μικρές πέτρες ανακατεμένες με χαλίκια και αυτά γλιστράνε..
Σε κάθε περίπτωση αν κάποιος θέλει να πάρει μαζί του το παιδί του σε αυτήν την διαδρομή είναι δικό του θέμα και ας κρίνει ο ίδιος..
Η περιπατητική αυτή  διαδρομή έχει καταπληκτική ομορφιά, μοσχοβολά ρείκι και αγριολούλουδα, περπατάς και αριστερά σου έχεις το απέραντο γαλάζιο της Ελλάδας..
Και τα πλοία πάνε και έρχονται,πολλά πλοία..
Έ και όταν από μακριά βλέπεις και τον Φάρο του Καβομαλιά επιτέλους να διακρίνεται το κάνει ακόμη καλύτερο.
Ο Φάρος ανήκει στο πολεμικό ναυτικό(όπως όλοι άλλωστε) και κατασκευάστηκε το 1883.Το καλοκαίρι του 2009 αναπαλαιώθηκε με δαπάνη του ιδρύματος Αικ. Λασκαρίδη. Στον τοίχο κολλημένη η επιγραφή  "Μαλέαν δε κάμψας επιλάθου των οίκαδε",που σημαίνει σαν αποφασίσεις να περάσεις τον Μαλέαν ξέχασε πως έχεις οικογένεια.
Υπέροχο, μοναδικό σημείο.
Το μόνο που μου έκανε άσχημη εντύπωση ήταν η απουσία της Ελληνικής σημαίας από τον ιστό.
Καταλαβαίνω ότι οι καιρικές συνθήκες στο σημείο είναι οι χειρότερες (άνεμοι και θύελλες) αλλά ο άδειος ιστός δείχνει άσχημα.. 

Τέλος για όποιον το έχει σκεφτεί και του αρέσει η φύση ας το κάνει,αλλά να πάει πολύ πρωί(αποφυγή πολύ ζέστης),να μην έχει δυνατούς ανέμους,να μην πάρει μαζί μικρά παιδιά(η άποψή μου), φυσικά να φορά τα κατάλληλα παπούτσια και ρούχα,(είδαμε μπροστά μας 3 - 4 φίδια).. Εννοείτε σακίδιο με όλα τα απαραίτητα.. Και το σημαντικότερο να πάει με κάποιον ορειβατικό σύλλογο(πηγαίνουν συχνά) η έστω με παρέα.Σε καμιά περίπτωση μόνος η μόνη.. Το κινητό δεν έχει σήμα..

Εμείς διανύσαμε 12 χιλιόμετρα μονοπατιού περίπου (πήγαινε - έλα), το 1 χιλιόμετρο από αυτά μας το έφαγε το μπέρδεμα στο τέλος όπου ακολουθήσαμε λάθος μονοπάτι και γυρίσαμε πίσω.Κάναμε 1:40 για να πάμε και λίγο περισσότερο στην επιστροφή αλλά σταματούσαμε για φωτογραφίες..

Αυτή ήταν η απρογραμάτιστη διαδρομή μου στο μονοπάτι για τον Φάρο του Καβομαλιά..

Ήταν πολύ όμορφα.Σίγουρα  δεν θα πάω ξανά στο πολύ κοντινό μέλλον. Όμως θα ήθελα κάποια στιγμή να ξαναπερπατήσω προς τα εκεί, και μάλιστα απόγευμα, με διανυκτέρευση στον Φάρο(πρέπει να είναι μαγικά το βράδυ εκεί,στο απόλυτο πουθενά).. Ακολουθούν και φωτογραφίες.

Γκιότσαλι.Ένα έρημο χωριό της Λακωνίας που έγινε ένα με την φύση

Σάββατο 09/04/2016
Την χθεσινή μέρα θα την θυμάμαι σαν μια από τις ποιο ταξιδιάρικες. Από αυτές που τόσην ομορφιά δεν μπορούν τα μάτια να πιστέψουν. Έφυγα από το Έλος για ένα μέρος αλλιώτικο.Περπάτησα εκεί που δρόμοι δεν υπήρχαν,εκεί που έτρεχε,που περπατούσε η γιαγιά μου η Δήμητρούλα κοριτσάκι μικρό.
Τι κι αν έπρεπε να διασχίσω 9 χιλιόμετρα δύσκολου χωματο
χαλικόδρομου.
Σκελετωμένα πέτρινα αρχοντικά ''πνιγμένα'' στο ποιο πολύχρωμο και καθηλωτικό τοπίο που έχω δει.Τι να περιγράψω άλλο από κάτι τόσο απερίγραπτο;

Πραγματικά είναι από τις φορές που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις, αλλά και να προσπαθήσεις δεν θα το καταφέρεις.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πας και να περπατήσεις εκεί. Ανάμεσα στις πέτρινες σιλουέτες..
Να περπατήσεις και να φέρεις στην σκέψη σου τα πέτρινα αυτά αρχοντικά όπως ήταν τότε. Να μπορέσεις να ''δεις'' κόσμο στα μπαλκόνια τους και στα παράθυρά τους. 
Να περπατάς στα χορταριασμένα,ανθισμένα μονοπάτια και να νιώθεις την αύρα όσων έζησαν εκεί.
Αυτή είναι η ελληνική όμορφη φύση αλλά και η ίδια η ομορφιά της ζωής.. 
Όλα αυτά για το Γκιότσαλι,το παλιό χωριό που βρίσκετε περίπου μισή ώρα από τον Άγιο Δημήτριο Ζάρακος εδώ στην Λακωνία,πάρνωνα μεριά(για τους μακρινούς μας φίλους)
Αν αποφασίσετε να το επισκεφτείτε,καλύτερα να το κάνετε με ένα αγροτικό αυτοκίνητο η ένα τζιπ.
Εγώ βέβαια έκανα την διαδρομή με το κουρσάκι μου(το ταλαιπώρησα είναι η αλήθεια)
Όπως είπαμε,το τοπίο θα σας ανταμείψει με το παραπάνω.
Πλατάνια,καρυδιές,μουριές,ρίγανη και θυμάρι αλλά και ότι υπάρχει από αγριολούλουδα...
Εκκλησίες και τρεχούμενο νερό,ψηλά, στην βρύση.
Περισσότερα στοιχεία για το ερημωμένο χωριό Γκιότσαλι στο λινκ που βρήκα και στο κείμενο που υπογράφει ο Κύριος Κωνσταντίνος Μπατσάκης, φιλόλογος.
http://www.apidealakonias.gr/index.php?instance=comment&id=25

Για το τέλος και αναφερόμενος στο ενδεχόμενο  να φτιαχτεί με άσφαλτο ο δρόμος και να ηλεκτροδοτηθεί το χωριό.. Καθαρά η δική μου γνώμη (πάντα αθεράπευτα ρομαντικός) δεν θα μου άρεσε να γίνει. Είναι μοναδικό έτσι όπως είναι,έτσι όπως έχει γίνει ένα με την φύση..