Κυριακή 13 Νοέμβρη και μια επίσκεψη ακόμη στην Μέσα Μάνη.
Για ακόμη μια φορά σε γνωστά εδάφη.
Φεύγοντας απ το Έλος και αφήνοντας τον κάμπο του Ευρώτα με κατεύθυνση προς το Γύθειο και τερματισμό εκεί που τελειώνει ο δρόμος. Στο Άκρο Ταίναρον
Ψηλά ο ήλιος με φορεσιά τα διάσπαρτα βαμβακένια σύννεφα,και αεράκι βορινό.
Περνώντας την Σκάλα την Αρεόπολη και τον Πύργο Δυρού και τα τόσα ακόμη επιβλητικά χωριά και οικισμούς της Ανατολικής Μάνης.
Το τοπίο πανέμορφο ,μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο άνεμος δυναμώνει, σταματώ για να θαυμάσω από μακριά τον Γερολιμένα και λίγο παραπέρα την Βάθεια.
Συνεχίζω και βλέπω το Μαρμάρι και την παραλία του σε χειμωνιάτικο σχεδόν φόντο από ψηλά.Στην διχάλα από δρόμους παρακάτω αφήνω το Πόρτο Κάγιο για την επιστροφή, και επιλέγω τον αρχικό προορισμό μου το Ταίναρο.
Λίγα μέτρα πριν φτάσω σταματώ να φωτογραφίσω το αγαπημένο μου σημείο που αυτήν την εποχή μοιάζει ψεύτικο απ την τόση ομορφιά.
Πλέον βρίσκομαι στο τέρμα.Περνώ το ταβερνάκι και λίγα μέτρα παρακάτω αφήνω το αυτοκίνητο.
Από αυτό το σημείο η συνέχεια περπατώντας.
Βρίσκομαι σε έναν ιερό τόπο γεμάτο μύθους και ιστορία. Η ενέργεια που εισπράττει ο επισκέπτης είναι μοναδική. Χάνεις την αίσθηση του σήμερα,έχεις μεταφερθεί πίσω στον χρόνο.
Μπροστά μου το εκκλησάκι του Ασωμάτου το οποίο λένε ότι έχει οικοδομηθεί από υλικά που έμειναν από τον Ναό του Ποσειδώνα όπου ήταν λίγο παραδίπλα. Εκεί ήταν οι πύλες του Άδη, ''η πόρτα'' που χώριζε τους δυο κόσμους;
Ακόμη ήταν Υπνομαντείο ,Νεκρομαντείο,Ψυχοπομπείο.
Κατεβαίνοντας δεξιά ακολουθούμε ένα μονοπάτι (εύκολο) και σε 20 περίπου λεπτά βρισκόμαστε στον Φάρο του Ταινάρου. Μια μικρή και εύκολη διαδρομή που αξίζει να κάνει κάποιος.
Στην διαδρομή θα συναντήσουμε και το ''Άστρο της Αριάς'' έτσι αποκαλείτε το ψηφιδωτό διακοσμητικό που σώζεται από δάπεδο οικίας της Ελληνιστικορωμαικής εποχής 1ου αιώνα μ.χ
Στην διαδρομή προς τον Φάρο αυτήν την εποχή θα γεμίσουν ομορφιά τα μάτια μας,τα κυκλάμινα, το άσπρο των βράχων, το βαθύ μπλέ της θάλασσας,τα τιτιβίσματα των πουλιών...
Και δεκάδες πλοία πάνε και έρχονται μπροστά στα μάτια μας.
Αφού καθίσαμε αρκετή ώρα στον Φάρο του Ταινάρου(Κατασκευασμένος το 1822 από Γάλλους δεσπόζει με τον τετράγωνο πύργο του και τις μαρμάρινες πλάκες) φωτογραφίζοντας το τοπίο η ώρα πέρασε χωρίς να φανεί ίχνος ανθρώπινης ύπαρξης.
Ήθελε 2 ώρες μέχρι να αρχίσει να πέφτει το σούρουπο, πήρα το μονοπάτι για την επιστροφή.
Όμως δεν θα άφηνα την ευκαιρία να βουτήξω στα κρυστάλλινα,δροσερά νερά του Ταινάρου.
Και ήταν υπέροχο το κολύμπι εκεί, αυτήν την εποχή (μέσα Νοέμβρη 2016)
Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω, (λες και φοβόντουσαν ψυχές να πλησιάσουν μην τις ρουφήξει η τρύπα και περάσουν την πύλη για τον άλλο κόσμο.)
Όταν παίρνω τον δρόμο της επιστροφής, πάντα σκέφτομαι την επόμενη φορά που θα βρεθώ ξανά εδώ... Στο Ακρωτήριο Ταίναρο η Κάβο Ματαπάς. Τόσο πολύ μου αρέσει εδώ..
Για όσους θέλουν να νιώσουν την μαγεία του τοπίου..
Για όσους θέλουν να καταλάβουν πως ταξιδεύει η ματιά και η σκέψη,ελεύθερα,ανεμπόδιστα...
Και για όσους ζητούν στιγμές απόδρασης, και απόλαυσης, οπτικής και ψυχικής.
Η απάντηση είναι εκεί... Στο Άκρο Ταίναρον. Κατά προτίμηση τέλος φθινοπώρου η χειμώνα(με καλές καιρικές συνθήκες βέβαια)..
© Νίκος Ταμβακολόγος
Για ακόμη μια φορά σε γνωστά εδάφη.
Φεύγοντας απ το Έλος και αφήνοντας τον κάμπο του Ευρώτα με κατεύθυνση προς το Γύθειο και τερματισμό εκεί που τελειώνει ο δρόμος. Στο Άκρο Ταίναρον
Ψηλά ο ήλιος με φορεσιά τα διάσπαρτα βαμβακένια σύννεφα,και αεράκι βορινό.
Περνώντας την Σκάλα την Αρεόπολη και τον Πύργο Δυρού και τα τόσα ακόμη επιβλητικά χωριά και οικισμούς της Ανατολικής Μάνης.
Το τοπίο πανέμορφο ,μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο άνεμος δυναμώνει, σταματώ για να θαυμάσω από μακριά τον Γερολιμένα και λίγο παραπέρα την Βάθεια.
Συνεχίζω και βλέπω το Μαρμάρι και την παραλία του σε χειμωνιάτικο σχεδόν φόντο από ψηλά.Στην διχάλα από δρόμους παρακάτω αφήνω το Πόρτο Κάγιο για την επιστροφή, και επιλέγω τον αρχικό προορισμό μου το Ταίναρο.
Λίγα μέτρα πριν φτάσω σταματώ να φωτογραφίσω το αγαπημένο μου σημείο που αυτήν την εποχή μοιάζει ψεύτικο απ την τόση ομορφιά.
Πλέον βρίσκομαι στο τέρμα.Περνώ το ταβερνάκι και λίγα μέτρα παρακάτω αφήνω το αυτοκίνητο.
Από αυτό το σημείο η συνέχεια περπατώντας.
Βρίσκομαι σε έναν ιερό τόπο γεμάτο μύθους και ιστορία. Η ενέργεια που εισπράττει ο επισκέπτης είναι μοναδική. Χάνεις την αίσθηση του σήμερα,έχεις μεταφερθεί πίσω στον χρόνο.
Ακόμη ήταν Υπνομαντείο ,Νεκρομαντείο,Ψυχοπομπείο.
Κατεβαίνοντας δεξιά ακολουθούμε ένα μονοπάτι (εύκολο) και σε 20 περίπου λεπτά βρισκόμαστε στον Φάρο του Ταινάρου. Μια μικρή και εύκολη διαδρομή που αξίζει να κάνει κάποιος.
Στην διαδρομή θα συναντήσουμε και το ''Άστρο της Αριάς'' έτσι αποκαλείτε το ψηφιδωτό διακοσμητικό που σώζεται από δάπεδο οικίας της Ελληνιστικορωμαικής εποχής 1ου αιώνα μ.χ
Στην διαδρομή προς τον Φάρο αυτήν την εποχή θα γεμίσουν ομορφιά τα μάτια μας,τα κυκλάμινα, το άσπρο των βράχων, το βαθύ μπλέ της θάλασσας,τα τιτιβίσματα των πουλιών...
Και δεκάδες πλοία πάνε και έρχονται μπροστά στα μάτια μας.
Αφού καθίσαμε αρκετή ώρα στον Φάρο του Ταινάρου(Κατασκευασμένος το 1822 από Γάλλους δεσπόζει με τον τετράγωνο πύργο του και τις μαρμάρινες πλάκες) φωτογραφίζοντας το τοπίο η ώρα πέρασε χωρίς να φανεί ίχνος ανθρώπινης ύπαρξης.
Ήθελε 2 ώρες μέχρι να αρχίσει να πέφτει το σούρουπο, πήρα το μονοπάτι για την επιστροφή.
Όμως δεν θα άφηνα την ευκαιρία να βουτήξω στα κρυστάλλινα,δροσερά νερά του Ταινάρου.
Και ήταν υπέροχο το κολύμπι εκεί, αυτήν την εποχή (μέσα Νοέμβρη 2016)
Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω, (λες και φοβόντουσαν ψυχές να πλησιάσουν μην τις ρουφήξει η τρύπα και περάσουν την πύλη για τον άλλο κόσμο.)
Όταν παίρνω τον δρόμο της επιστροφής, πάντα σκέφτομαι την επόμενη φορά που θα βρεθώ ξανά εδώ... Στο Ακρωτήριο Ταίναρο η Κάβο Ματαπάς. Τόσο πολύ μου αρέσει εδώ..
Για όσους θέλουν να νιώσουν την μαγεία του τοπίου..
Για όσους θέλουν να καταλάβουν πως ταξιδεύει η ματιά και η σκέψη,ελεύθερα,ανεμπόδιστα...
Και για όσους ζητούν στιγμές απόδρασης, και απόλαυσης, οπτικής και ψυχικής.
Η απάντηση είναι εκεί... Στο Άκρο Ταίναρον. Κατά προτίμηση τέλος φθινοπώρου η χειμώνα(με καλές καιρικές συνθήκες βέβαια)..
© Νίκος Ταμβακολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου