Τα φώτα άναψαν, θαυμάζοντας απο ψηλά τον Λακωνικό και τα χωριά του..

Μια καλησπέρα.
Μετά από απουσία σχεδόν 2 μηνών... Πως περνά έτσι ο χρόνος (σκέφτομαι).. Αδυσώπητα γρήγορα θα συμπλήρωνα..
Η ώρα λίγο μετά τις 20:30 και κάνουμε παρέα σε ένα κυριακάτικο σούρουπο..
Η άνοιξη σιγά σιγά δίνει την θέση της στο καλοκαίρι του 2015.
Μπορεί να μην υπήρξαν σκέψεις , λέξεις, εικόνες εδώ και αρκετές μέρες στο blog όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι εικόνες η οι σκέψεις σταματούν.. 
Λίγες ημέρες πριν ανέβηκα στην μέση σχεδόν της κουρκούλας στην Παναγία την κουρκουλιώτισα..
Ένα υπέροχο σημείο της περιοχής μας..
Περνώντας την Γλυκόβρυση και το πάνω μπεζάνι λίγο πριν βραδιάσει.. έβλεπα τα πάντα απο ψηλά
μέσα σε μια βαθιά γαλήνη μια απέραντη γαλήνη που πέρασε απ τα μάτια μου και ηλέκτρισε τους νευρώνες του  εγκεφάλου μου..
Όλος ο λακωνικός από ψηλά με τον Ταΰγετο ριζωμένο να δεσπόζει λίγο δεξιά φθάνοντας απο τα έγκατα της Γης στα ουράνια..
Τα φώτα στα χωριά μας ανάβουν σιγά σιγά.. κάθε σπίτι μια ιστορία, μια οικογένεια η μια μοναξιά..
Με λίγη ησυχία ο αγέρας φέρνει ακούσματα, γέλια... η κλάμα. Ευτυχία η δυστυχία.. πίσω απο κλεισμένες πόρτες και όλα μπερδεύονται. Συναισθήματα.
Άνθρωποι....
Καλό σας βράδυ από το Έλος Λακωνίας  21:16μμ