Κι ήρθαν τα κύματα, θεριά ολάκερα γενήκαν.
Και έδιναν μια και έμπαιναν, στα πληγωμένα του τα σωθικά.
Και εκείνο ένα φάντασμα του εαυτού του,
ψάχνει επάνω του τους όρκους των ερωτευμένων,
και αναπολεί τα ταξίδια των βραδινών των ξωτικών.
Φωτ. & Κείμενο © 2021 Νίκος Ταμβακολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου